Het is soms moeilijk te geloven dat er meer is, dan alleen deze wereld.
Een God of iets anders waar men in gelooft. Er gebeurt nog zoveel in de wereld, dan kan er toch niet een God bestaan, zou je denken. Maar ik geloof…

Mijn oma zei vroeger: “Mensen kunnen boos worden op God, omdat er allemaal dingen gebeuren die ze niet leuk vinden. Of dat iets niet gaat zoals je had gehoopt. Maar kunnen mensen ook nog dankbaar zijn voor hetgeen wat wel naar wens gaat of waar ze mogelijk wel voor beschermd zijn?”

Dat heeft me altijd aan het denken gezet. Niet dat ik in een God geloof, maar wel in het spirituele en vooral in mijzelf.
Want ik moet het doen. Dit is mijn leven, toch? Ik heb de regie en als dingen niet gaan zoals ik had gehoopt, dan kan ik ervoor kiezen mijzelf de blaam te geven, of in het te laten zijn zoals het is.

Verdieping in het spirituele

Wel geloof ik erin dat er meer is. En door mijn verdieping in het spirituele, in het universum, in de elementen van de aarde, in energieën en in alternatieve denkwijzen, kon ik meer rust vinden in veel dingen die in mijn leven zijn gebeurd. Dingen die je niemand toewenst. Zelfs je ergste vijand niet… Alhoewel …😏
Het lost niets voor mij op, maar het helpt mij om enigszins rust te vinden. Rust wat ik anders niet zou ervaren, omdat ik blijf malen, blijf reflecteren, blijf denken aan hoe iets kon gebeuren of ik het anders had kunnen doen.

Dus mijn boodschap aan jou is: het maakt niet uit in wie of wat je gelooft, blijf sowieso altijd dichtbij jezelf. Geloof erin dat iets altijd beter kan, dat er altijd mogelijkheden zijn en dat er altijd weer nieuwe kansen op je pad komen. Door wie of wat het ook wordt gestuurd, jij bewandelt je eigen pad.

Enjoy your trip, soms zal het heavy zijn, soms flink saai en andere momenten stop je niet met genieten van het uitzicht of wat je voorbij hebt zien komen.

Maar waar geloof jij in, behalve in jezelf?